Πρωτ. π. Γεωργίου Παπαβαρνάβα
Η περίοδος της βασιλείας του Διοκλητιανού (3ος μ.Χ. αιώνας), ανέδειξε πολλούς Μάρτυρες, που λάμπουν σαν πολύφωτα αστέρια στο νοητό στερέωμα της Εκκλησίας του Χριστού. Ένα από αυτά είναι και η αγία Κυριακή.
Μεγαλωμένη σε περιβάλλον ευλάβειας και αγάπης στον αληθινό Θεό ποτιζόταν με τα νάματα της ευαγγελικής ζωής και αναδείχθηκε, σύμφωνα με τον ιερό υμνογράφο, βρύση με πάρα πολύ νερό που επότισε την Εκκλησία και την έκαμε να καρποφορήση.
“Ως βρύση πολύκρουνος παρθενομάρτυς Χριστού, κατήρδευσας πάνσοφε την Εκκλησίαν αυτού και ήθλησας άριστα...”.
“Ως βρύση πολύκρουνος παρθενομάρτυς Χριστού, κατήρδευσας πάνσοφε την Εκκλησίαν αυτού και ήθλησας άριστα...”.
Γεννήθηκε την πρώτη ημέρα της εβδομάδος, που είναι αφιερωμένη στον Κύριο, γι’ αυτό και έλαβε το όνομα Κυριακή. Είναι καρπός προσευχής. Είναι δώρο του Θεού στον Δωρόθεο και την Ευσεβία, τους ευσεβείς γονείς της που ήσαν άτεκνοι και προσεύχονταν στο Θεό μέρα και νύκτα, με πολλή πίστη και αγάπη να τους χαρίση ένα παιδί. “Εκέκραξαν οι δίκαιοι και ο Κύριος εισήκουσεν αυτών και εκ πασών των θλίψεων αυτών ερύσατο αυτούς”, θα μας πη ο ιερός Ψαλμωδός. Σύμφωνα με την υπόσχεσή τους την ανάθρεψαν “εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου”, κατά τον Απόστολο Παύλο, και την πρόσφεραν σαν αντίδωρο στον Θεό. Αυτή η αφιέρωση και προσφορά, ασφαλώς, δεν έγινε παρά την θέλησή της. Οι γονείς της της είχαν εμπνεύσει την αγάπη προς τον Θεό και την βοήθησαν να βιώση εκείνο τον τρόπο ζωής που είναι κρυμμένος από τα μάτια των πολλών. Πέρα από τα φαινόμενα που πολλές φορές απατούν και απογοητεύουν υπάρχουν και τα μη φαινόμενα, η εσωτερική ζωή της ψυχής, που έχει άλλο σκοπό και άλλη προοπτική. Που στοχεύει ψηλά, “σέ άλλο γαλαξία”, όπως λέει και ο ποιητής και προξενεί άλλες χαρές και συγκινήσεις. Άλλωστε το Μαρτύριο, στο οποίο προχώρησε με προθυμία, δεν είναι αποτέλεσμα ισχυρής θέλησης και δυνατού χαρακτήρα, αλλά καρπός αυτής της ζωής της “κεκρυμμένης σύν τω Χριστώ εν τω Θεώ”. Είναι καρπός των χαρισμάτων του αγίου Πνεύματος που κατοικεί στην καθαρή καρδιά των Αγίων.
Η σαρκική ζωή έχει ως ύψιστο σκοπό την βίωση της ηδονής, που όμως είναι συνυφασμένη με την πίκρα και την οδύνη. Ο σύγχρονος άνθρωπος κουρασμένος και απογοητευμένος από τον τρόπο της ζωής του, αλλά και τις σκληρές κοινωνικές συνθήκες, δεν βρίσκει πάντα την σωστή διέξοδο προς τον αληθινό τρόπο και σκοπό της ζωής και στρέφεται στην ηδονή. Αυτή όμως προκαλεί περισσότερο πόνο και οδύνη με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Η μοναδική διέξοδος από αυτόν τον σύγχρονο λαβύρινθο είναι η ανακάλυψη και βίωση της άλλης ζωής, της καινής βιοτής, που βιώνεται με κόπο και πόνο, αλλά όμως προξενεί εσωτερική πληρότητα και την αληθινή χαρά που είναι καρπός του Πνεύματος. “Ο καρπός του πνεύματος εστιν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης εγκράτεια” (Γαλ. ε’ 22-23). Η πνευματική ζωή είναι δύσκολη, γι’ αυτό άλλωστε και όμορφη. Δίνει ζωή στην ψυχή και υποτάσσει την σάρκα, δηλαδή το σαρκικό φρόνημα, στο πνεύμα. Στην θεολογική γλώσσα λέμε ότι διασώζει το κατ’ εικόνα. “Εν σοί μήτερ ακριβώς διεσώθη το κατ’ εικόνα· λαβούσα γαρ τον σταυρόν ηκολούθησας τω Χριστώ και πράττουσα εδίδασκες, υπεροράς μεν σαρκός παρέρχεται γαρ επιμελείσθαι δε ψυχής πράγματος αθανάτου, διό και μετά αγγέλων συναγάλλεται οσία ... τω πνεύμα σου” (Απολυτίκιο Οσίων). Αντίθετα η αισθησιακή ζωή ζωώνει την σάρκα και νεκρώνει την ψυχή με αποτέλεσμα να μην υπάρχη δυνατότητα να τεθούν υψηλότεροι στόχοι για βίωση ανώτερης ζωής, που καταξιώνει τον άνθρωπο ως ψυχοσωματική ύπαρξη. Η Μαρτυρία και το Μαρτύριο της αγίας Κυριακής ήταν επισφράγισμα αυτής της αληθινής βιοτής και επίτευξη του σκοπού της ζωής που είναι η θέωση, η ζωντανή κοινωνία με τον Τριαδικό Θεό.
Ο λαός του Θεού αγαπά πολύ τους Αγίους, τους αληθινούς φίλους του Θεού και τους τιμά με κάθε τρόπο και διάφορες εκδηλώσεις και κυρίως με τα πανηγύρια την ημέρα της μνήμης τους. Στην ορεινή Ναυπακτία, σε μια ειδυλλιακή τοποθεσία με ύψος 1200 μέτρων, μέσα στα έλατα, γίνεται αληθινό, ρωμαίϊκο πανηγύρι. Μετά την λατρευτική σύναξη στον όμορφο Ναό της Αγίας Κυριακής, ακολουθεί μια άλλη σύναξη με παραδοσιακή μουσική και τραγούδια. Μετά την ευχαριστιακή Τράπεζα η υλική τράπεζα, αφού ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματική ύπαρξη. Στον χώρο της Ορθόδοξης Εκκλησίας βιώνεται αυτή η ισορροπία και ενότητα με τρόπο θαυμαστό.
Το πανηγύρι της οσίας Κυριακής στην Λεπτοκαρυά είναι πνευματική αναβάπτιση στα νάματα της Ορθοδοξίας και της Ρωμηοσύνης. Η αγία με την γέννησή της προξένησε μεγάλη χαρά στους γονείς της. Με την συνεχή παρουσία, τις πρεσβείες, αλλά και με το ετήσιο πανηγύρι της προξενεί αληθινή χαρά και αγαλλίαση στους κατοίκους της Ναυπάκτου, της γύρω περιοχή, αλλά και σε ολόκληρη την ορθόδοξη Οικουμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου