Ο ἡγούμενος Ἀνδρέας Ἁγιοπαυλίτης ἔνιωθε μία ἕλξη πρός τήν ἡσυχία. Τότε στήν ἔρημο ἀσκεῖτο ὁ π. Γεράσιμος Μενάγιας. Ἦταν Κεφαλλονίτης καί ἐρχόταν στόν Ἅγιο Παῦλο. Ὁ παπα–Ἀνδρέας γνωρίστηκε μέ τόν Μενάγια καί ἐπεθύμησε νά ζήση μαζί του στήν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Βασιλείου.
Παρεκάλεσε πολύ τόν ἡγούμενο Σεραφείμ καί τοῦ ἔδωσε τελικά εὐλογία. Τό 1938 πῆγε στόν Ἅγιο Βασίλειο καί ἔζησε δυόμισι χρόνια μέ τόν ἀσκητή π. Γεράσιμο Μενάγια. Ἐκεῖ γνώρισε καί ἄλλους ἀσκητές καί τόν γερω–Ἰωσήφ τόν ἡσυχαστή. Τόν εἶχε σέ εὐλάβεια. Τόν θεωροῦσε ἅγιο καί τόν ὑπερασπιζόταν ὅταν ἄκουγε νά τόν κατηγοροῦν.
Ὁ παπα–Ἀνδρέας διηγήθηκε τό ἑξῆς: «Ὁ Μενάγιας ἦταν προσωπικός φίλος τοῦ ἁγίου Νεκταρίου, ὁ ὁποῖος τοῦ εἶχε χαρίσει μία φωτογραφία του καί ἕνα κομποσχοίνι. Τότε ἐκεῖ στόν Ἅγιο Βασίλειο μερικοί ἀμφισβητοῦσαν τήν ἁγιότητα τοῦ ἁγίου Νεκταρίου. Ὁ Μενάγιας γιά νά τούς ἀποδείξη ὅτι εἶναι Ἅγιος ὁ Πενταπόλεως Νεκτάριος, πῆρε μία λεκάνη, ἔβαλε ἀλεύρι καί νερό, τά ἀνακάτεψε, ἀπό πάνω ἔβαλε τό κομποσχοίνι τοῦ ἁγίου Νεκταρίου καί ἀπό μόνο του χωρίς προζύμι φούσκωσε».
«Ἐγώ ἄλλη ἀπόδειξη δέν θέλω», ἔλεγε ὁ παπα–Ἀνδρέας.
Πηγή: iconandlight
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου