Χαίρονται οι Απόστολοι

Η Εκκλησία σήμερα συνάχθηκε για να εορτάσει τους Δώδεκα πύρινους στύλους, τους ανθρώπους που έγιναν οι βάσεις της Εκκλησίας. Αυτούς, που η μικρή θάλασσα της Τιβεριάδος τους γνώρισε ως απλοϊκούς ψαράδες, η Καπερναούμ, η Κανά, τα Ιεροσόλυμα, η Σαμάρια, τα 

περίχωρα του Ιορδανού, ως τους μαθητές, τους ακολούθους του Χριστού, ολόκληρος ο κόσμος σε Ανατολή και Δύση, ως Αποστόλους, τους αγγέλους που μετέφεραν στις διψασμένες ψυχές ολόκληρης της ανθρωπότητας, το ουράνιο μήνυμα της απολύτρωσης. Τους αληθινούς ποιμένες, που δίδαξαν σε ολόκληρη την οικουμένη την πραγματική λατρεία του Θεού. Αυτούς, που γνώρισαν σε κάθε άνθρωπο την αλήθεια και οδήγησαν τον καθένα από μας στα μονοπάτια της Χάριτος του Θεού. Αυτούς που απέκτησαν τους καρπούς του Πνεύματος και μοίρασαν την χαρά και την αγάπη.

Αυτοί είναι οι ένδοξοι Απόστολοι του Χριστού. Πρώτος ο Σίμων, ο οποίος ονομάστηκε Πέτρος και Ανδρέας ο αδελφός του, και Ιάκωβος ο υιός του Ζεβεδαίου και Ιωάννης ο αδερφός του, Φίλιππος και Βαρθολομαίος, Θωμάς και Ματθαίος ο τελώνης, Ιάκωβος ο υιός του Αλφαίου και Λεββαίος ο οποίος ονομάστηκε Θαδδαίος, Σίμων ο Κανανίτης και Ιούδας ο ισκαριώτης, αυτός που τελικά τον πρόδωσε. Αυτοί είναι οι Δώδεκα Απόστολοι. Αυτοί είναι οι στύλοι οι πύρινοι, που στήριξαν ολόκληρη την οικουμένη με την διδαχή τους, όπως την παρέλαβαν από το Σωτήρα Χριστό τον μόνο Διδάσκαλο.Η κλήση στο αποστολικό αξίωμα δεν είναι μία απλή υπόθεση. Δεν κλήθηκαν να κηρύξουν μία διδασκαλία που βασίζεται σε μια καινούρια ανθρώπινη ιδεολογία, δεν κλήθηκαν να κηρύξουν απλά μία ανθρώπινη διδασκαλία, αλλά κλήθηκαν να μεταφέρουν στην οικουμένη ολόκληρη, τον ίδιο τον Υιό του Θεού. Την ζωή και την διδασκαλία του Χριστού ο οποίος «ούκ έστιν εκ του κόσμου τούτου». Αυτό καθιστά και το έργο τους απίστευτα δύσκολο. Χρειάστηκε, όχι απλά να μιλήσουν και να κηρύξουν με βάση τον νου τους και τη λογική τους. αλλά να δώσουν την μαρτυρία του Χριστού με το αίμα τους και να σφραγίσουν τη διδασκαλία τους, με το μαρτυρικό τέλος τους.

Ο Χριστός τους κάλεσε κοντά τους κοντά του γιατί σπλαχνίστηκε το λαό του, διότι τον είδε σαν πρόβατα που δεν έχουν ποιμένα και αφού προσκάλεσε κοντά του τους μαθητές, τους είπε: «ο μεν θερισμός είναι πολύς οι δε εργάτες ολίγοι, παρακαλέστε λοιπόν τον Κύριο του θερισμού για να στείλει εργάτες στο θερισμό του». Δεν είναι μία απλή υπόθεση αλλά η διακονία του Λόγου του Θεού και του λόγου Του. Ο Χριστός κάλεσε κοντά του τους Αποστόλους και με την διδασκαλία Του τους καθάρισε αλλά και τους δίδαξε πώς εκείνοι στη συνέχεια θα νουθετήσουν και θα φωτίσουν ολόκληρη την οικουμένη. Η Απόστολοι με τη σειρά τους, έρχονται στον καθένα από μας και εμφυσούν την χάρη και την ειρήνη και την δύναμη που χρειαζόμαστε για να γνωρίσουμε και να ακολουθήσουμε τον Χριστό.Οι Απόστολοι μετά την Ανάληψη του Κυρίου, όπως μας πληροφορεί το ιερό Ευαγγέλιο, επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ έχοντας την καρδιά τους «χαρά μεγάλη». Ο Κύριος γνωρίζει ποια χαρά τους έδωσε και οι ψυχές τους ζούσαν αυτή τη χαρά. Χαίρονταν πρώτον διότι γνώρισαν τον αληθινό Θεό τον Κύριο Ιησού Χριστό και συναναστράφηκαν μαζί Του. Δεύτερον, επειδή Τον αγάπησαν με όλη τους την καρδιά, έγινε ο αγαπημένος τους διδάσκαλος, η καθημερινή πνευματική τους τροφή. Τρίτον διότι γνώρισαν την αιώνια Ουράνια ζωή, αφού βλέποντας τον Αναστημένο Χριστό γεύθηκαν και την αίσθηση της παρουσίας του Πατέρα που αυτό είναι η αιώνια ζωή σύμφωνα με τον ευαγγελιστή Ιωάννη. Τέταρτον επειδή ποθούσαν τη σωτηρία του κόσμου, όπως τη δική τους. Τέλος χαίρονται οι Απόστολοι γιατί γνώρισαν το Άγιο Πνεύμα και είδαν πως ενεργεί αυτό μέσα τους.

Αυτοί οι Δώδεκα πύρινοι στύλοι περιόδευσαν την γη και κήρυτταν το λόγο του θεού στο λαό του Θεού, κήρυτταν για τον Κύριο και για τη βασιλεία Του. Οι ψυχές τους ποθούσαν και διψούσαν να δουν τον αγαπημένο Κύριο και για αυτό κάθε φόβος που υπήρχε στην καρδιά τους εξαφανίστηκε. Δεν φοβούνται το θάνατο αλλά τον συναντούσαν με χαρά, και αν υπήρχε κάποιος λόγος για να ζουν στη γη, ήταν μόνο για χάρη του λαού που τον αγάπησαν. Οι Απόστολοι αγαπούσαν τον κύριο και για αυτό δεν φοβούνταν κανένα. Αγαπούσαν και το λαό και η αγάπη αυτή έδιωχνε κάθε φόβο από μέσα τους. Δεν φοβούνταν ούτε μαρτύριο ούτε θάνατο και για αυτό ο Κύριος τους απέστειλε στον κόσμο και για να φωτίσουν τους ανθρώπους.

Ο Κύριος καλεί τους Επισκόπους ως διάδοχος των Αγίων Αποστόλων να ποιμάνουν το ποίμνιό Του, και τους δίνει δωρεάν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Το Άγιο Πνεύμα όπως λέει η γραφή τοποθέτησε Επισκόπους στην εκκλησία και αυτοί εν Πνεύματι Αγίω, έχουν την εξουσία να δεσμεύουν και να λύνουν αμαρτίες. Αυτοί ως διάδοχοι των Αποστόλων και κατά τη χάρη που τους δόθηκε, είναι επιφορτισμένοι να μας οδηγούν στο Χριστό. Να μας διδάσκουν την μετάνοια. Να μας διδάσκουν να τηρούμε Τις εντολές Του Κυρίου, να κηρύττουν σε μας το λόγο του Θεού για να γνωρίσουμε τον Κύριο. Να μας κατευθύνουν να ανέβουμε στο ύψος του ταπεινού πνεύματος του Χριστού. Να συγκεντρώνουν στην αυλή της Εκκλησίας τα θλιμμένα και σκορπισμένα πρόβατα του Χριστού για να βρουν οι ψυχές τους ανάπαυση εν τω Θεώ. Να προσεύχονται για μας στον Κύριο για να σωθούμε όλοι μας. Μακάρι, τόσο ο λαός, όσο και οι ποιμένες να παραμένουμε σε συνεχή μυστική, καρδιακή επικοινωνία, όπως οι Απόστολοι με τον Χριστό για να γευόμαστε πάντοτε τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος μέσα στην Εκκλησία.

Ι.Μ Θ κ' Λ

Πηγή