Οι δύο πτέρυγες του Αγιασμού

Μοναχή Θεοφάνη, Ι.Μ.Τιμίου Προδρόμου, Ανατολής Λαρίσης

Η αμερικανικής καταγωγής Κλάρα Θέλεν (γενν. 1984), αναζητώντας τις ρίζες της χριστιανικής πίστεως, γνώρισε την Ορθοδοξία στην Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου Ανατολής Λαρίσης το 2008. 

Ύστερα από ένα χρόνο κατηχήσεως και προετοιμασίας βαπτίστηκε στις 19 Φεβρ. 2009 λαμβάνοντας το όνομα Φωτεινή. Κατά τη Διακαινίσιμο εβδομάδα του 2013, τη Λαμπροτρίτη, έλαβε την ευχή της ρασοφορίας και εκλήθη Θεοκλήτη μοναχή.
Το φθινόπωρο του ιδίου έτους εμφανίστηκαν προβλήματα υγείας. Ύστερα από σχετικές εξετάσεις διαγνώστηκε καρκίνος στον οισοφάγο και στο γαστρεντερικό σύστημα, για την αντιμετώπιση του οποίου ξεκίνησε σχήμα χημειοθεραπειών.

Τον Απρίλιο του 2014, τη Λαμπροπέμπτη, καθώς η κατάστασή της επιδεινώθηκε, εκάρη μεγαλόσχημη μοναχή από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο. Την επομένη εισήχθη στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λαρίσης, στο οποίο και παρέμεινε τέσσερις ολοκλήρους μήνες σκορπίζοντας γύρω της ειρήνη και αισιοδοξία παρόλη τη δύσκολη κατάστασή της. Τόσο το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό όσο και πάμπολλοι επισκέπτες είχαν την αίσθηση ότι συνομίλησαν ή άγγιζαν έναν άγγελο. Οι αδελφές της Μονής που βρίσκονταν συνεχώς δίπλα της μαρτυρούν για την υπομονή και την εγκαρτέρησή της, για τη συνεχή έγνοια της για τους άλλους. Η ιδιαίτερα λεπτή ψυχή της μέσα από τον πόνο έγινε ακόμη λεπτότερη και αντιλαμβανόταν αμέσως τη δυσκολία και τη στενοχώρια, την οποία με το ολοφώτεινό της χαμόγελο και την αδιάκοπη χρήση του κομποσκοινιού φρόντιζε να διαλύει και να δημιουργεί, αντί αυτής, ελπίδα. Ο θάλαμος του νοσοκομείου οπου ήταν κατά τους τέσσερις τελευταίους μήνες μεταμορφώθηκε σε καλογερικό κελλάκι, στο οποίο έκαιγε αδιάκοπα καντήλι και λιβάνι μπροστά στις άγιες εικόνες και η αδελφή προσευχόταν και εργοχειρούσε κατά το πρόγραμμα του μοναστηριού.

Πολλές φορές οι ιατροί και οι νοσοκόμες πίστευαν ότι η αδελφή βρίσκεται στο τέλος και όμως τους διέψευδε πανηγυρικά μ’ εκείνο το μοναδικό χαμόγελο που πάλι εμφανιζόταν στο χαριτωμένο πρόσωπό της! Ιδίως τον Ιούλιο η αδελφή βρέθηκε σε πολύ μεγάλη δυσκολία. Συνδέθηκε με τη μηχανή του οξυγόνου και ειδοποιήθηκε το μοναστήρι. Μόλις είδε την αγαπημένη της Γερόντισσα, μόνη της απομάκρυνε στιγμιαία τη μάσκα του οξυγόνου και ζήτησε να κοινωνήσει: η Θεία Κοινωνία είχε γίνει καθημερινή της τροφή και παρηγοριά. Μετά τη Θ. Κοινωνία είχε πλήρη διαύγεια πνεύματος και αργότερα διηγήθηκε στη Γερόντισσα ότι εκείνη τη στιγμή ανέβηκε στο Θεό και ο Κύριος της είπε: «Θα είσαι μαζί Μου!». Η ψυχή της αδελφής αίσθάνθηκε απέραντη γαλήνη, σκέφτηκε ωστόσο και τον πόνο που θα άφηνε πίσω της. Είπε τότε: «Ο,τι θέλεις Εσύ, Κύριε!». Και ο Κύριος της χάρισε ακόμη ένα μήνα, ή μάλλον τη χάρισε για έναν ακόμη μήνα στην αδελφότητά της. Ήσυχα και ανάλαφρα παρέδωσε την ψυχή της στον αγαπημένο της Χριστό τα ξημερώματα της 18ης Αυγούστου 2014. Το σώμα της διατήρησε την ευκαμψία και ευλυγισία μέχρι την ώρα που τοποθετήθηκε στο χώμα στο κοιμητήριο του αγαπημένου της Μοναστηριού, στο οποίο διακόνησε με πολλή αγάπη και αυταπάρνηση και έχει αφήσει τη σφραγίδα της σ’ όλους τους χώρους και τα διακονήματα. Κατά την μαρτυρία πολλών πνευματικών ανθρώπων -κάποιοι εκ των οποίων δεν την είχαν καν γνωρίσει αλλά προσεύχονταν γι’ αυτήν- η αδελφή Θεοκλήτη βρήκε όχι μόνο ανάπαυση αλλά και παρρησία μπροστά στο Θεό. Συχνά εμφανίζονται στη Μονή άνθρωποι οι οποίοι ζητούν να προσευχηθούν στον τάφο της αδελφής για οτιδήποτε τους ταλαιπωρεί.

Είναι θαυμαστό πώς μια ψυχή τόσο απλή και τόσο δεκτική κατόρθωσε μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια να ολοκληρωθεί πνευματικά και με το απόλυτο δόσιμο στο Θεό να εξαγιαστεί και να πετύχει τη θέωση, η οποία είναι ο σκοπός κάθε πιστού χριστιανού. Η με πολλή αγάπη και σεβασμό υπακοή εν λευκώ στη Γερόντισσά της και η αποφυγή της κατακρίσεως όχι μόνο στα λόγια αλλά και στη σκέψη, σαν δύο πτέρυγες ανέβασαν σε σύντομο χρονικό διάστημα την ψυχή της στον ουρανό, όπου συνάντησε και τις ψυχές των αγίων μοναχών οι οποίοι για αιώνες ασκήθηκαν στο εδώ Όρος των Κελλίων και η ευωδία των αγώνων τους γίνεται ποικιλοτρόπως αισθητή.

Η αδελφότητα πολλά έχει να διδαχθεί από το ανάλαφρο πέρασμα μιας τέτοιας μοναδικής ψυχής από τους κόλπους της, ενός νέου μικρού Δοσιθέου του Υποτακτικού. Την παρηγορεί και την αναπαύει η βεβαιότητα ότι η αδελφή Θεοκλήτη έχει γίνει η πρώτη κτιτόρισσα του εν ουρανοίς Κοινοβίου, στο οποίο αναμένει όλους μας…

Μοναχή Θεοφάνη

Ι. Μ. Τιμίου Προδρόμου, Ανατολής Λαρίσης

Πηγή