Κύριε μου, Ιησού Χριστέ, ελέησόν με

Τετάρτη 12 Απριλίου 2017

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Αυτοί που δεν ασχολούνται με τη θεϊκή διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους, τι νομίζετε ότι φτιάχνουν; Ιούδες φτιάχνουν! Ναι! Τέτοιους φτιάχνουν! Και αλίμονό τους»

- «Δὲν πρέπει νὰ κάνουμε στὰ παιδιά μας συνέχεια ὑποδείξεις. Πρέπει νὰ δίνουμε τὸ καλὸ παράδειγμα. Νὰ μὴ συμβουλεύεις συνέχεια ἢ νὰ μαλώνεις τὸ παιδί σου» 
- «Δὲν πρέπει νὰ χαϊδεύουμε τὸ ἕνα παιδὶ μπροστὰ στὸ ἄλλο. Ζηλεύουν…». 
- «Τὰ παιδιὰ δένονται τὸ ἕνα μὲ τὸ ἄλλο ὅταν τοὺς ζητᾶμε νὰ κάνουν δουλειὲς ἢ νὰ προσέξουν ἢ νὰ παρηγορήσουν τὸ ἀδελφάκι τους»
- «Ὅσο πιὸ ἐπιθετικὸ εἶναι ἕνα παιδί, τόσο πιὸ εὐαίσθητο εἶναι» 
- «Τὰ παιδιὰ γίνονται προβληματικά, ὅταν οἱ γονεῖς ἔχουν προβλήματα μεταξύ τους» 
- «Ἡ διαπαιδαγώγηση τοῦ παιδιοῦ εἶναι τὸ Α καὶ τὸ Ω τῶν ὑποχρεώσεων, ποὺ ἔχουν οἱ γονεῖς σ’ αὐτὴ τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξη, ποὺ μὲ τὴ θεϊκὴ σύμπραξη φέρουν στὴ ζωή! Γονεῖς, ποὺ ἀπέτυχαν νὰ διαπαιδαγωγήσουν τὸ παιδί τους σωστά, θεωροῦνται ἀποτυχημένοι σὲ ΟΛΑ! Σὲ ΟΛΑ, μὲ ἀκοῦτε; Γιατί, ἐὰν ὑποθέσουμε ὅτι ὑπάρχουν γονεῖς, ποὺ ἀφιέρωσαν ὅλη τὴν ζωή τους στὸ νὰ ἐπεκτείνουν τὶς βιομηχανικές τους ἐγκαταστάσεις καὶ νὰ πολλαπλασιάσουν τὰ χρήματά τους, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ γίνουν μεγιστάνες τοῦ πλούτου, ἐνῶ παράλληλα δὲν ἔκαναν τίποτα γιὰ τὴν χρηστὴ διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν τους, τότε, σᾶς λέω, ὅτι ὄχι μόνο δὲν προσέφεραν τίποτε στὰ παιδιά τους, ἀλλὰ ἀγωνίστηκαν καὶ κοπίασαν γιὰ νὰ δημιουργήσουν τεμπέληδες, ἀκαμάτες καὶ ἐγκληματίες! Ναί! Σᾶς τὸ βεβαιώνω ἐγώ. Ἐγκληματίες ἔφτιαξαν! 

Καὶ ξέρετε γιατί; Γιατὶ τὸ χρῆμα, ὅταν βρεθεῖ σὲ χέρια διεφθαρμένων ἀνθρώπων, κάνει κακὸ καὶ στοὺς ἴδιους ποὺ τὸ ἔχουν, καὶ στοὺς ἄλλους, ποὺ τὸ στεροῦνται. Γιατί, οἱ πρῶτοι ἐξαγοράζουν τοὺς τελευταίους ἀπὸ ἀνάγκη, καὶ τοὺς χρησιμοποιοῦν σὰν ἄβουλα ὄντα, ὅπου, ὅποτε καὶ γιὰ ὁποιοδήποτε λόγο θέλουν. Πάντως, ποτὲ γιὰ καλό! 

Δὲν ἔχετε ἀκούσει ποὺ λένε: “Τὸ χρῆμα διαφθείρει συνειδήσεις”; Πιὸ σωστὴ κουβέντα γιὰ τὸν ρόλο ποὺ παίζει τὸ χρῆμα στὴ συνείδηση τοῦ ἀτόμου καὶ εἰδικότερα στὴν ἐξαγορὰ τῆς συνειδήσεως τῶν ἀνθρώπων, ἀπὸ καταβολῆς κόσμου, ἐγὼ τουλάχιστον, δὲν ἔχω ἀκούσει. Μὴ πᾶτε μακριά. Ὁ Ἰούδας δὲν πρόδωσε τὸν Ἰησοῦ μας γιὰ τὸ χρῆμα; Γιὰ τὰ τριάκοντα ἀργύρια; Αὐτὸ δὲν σᾶς φθάνει; Δὲν εἶναι ἀρκετὸ γιὰ νὰ σᾶς πείσει γιὰ τὴν καταστρεπτικὴ δύναμη ποὺ ἔχει τὸ χρῆμα, ὅταν τὸ χειρίζονται ἄνθρωποι ποὺ δὲν ἔχουν μέσα τους Θεό; Καὶ αὐτοί, λοιπόν, ποὺ δὲν ἀσχολοῦνται μὲ τὴ θεϊκὴ διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν τους, τί νομίζετε ὅτι φτιάχνουν; Ἰοῦδες φτιάχνουν! Ναί! Τέτοιους φτιάχνουν! Καὶ ἀλίμονό τους. Γιατὶ συγκεντρώνουν θησαυροὺς ἐδῶ στὴ γῆ καὶ ἀδιαφοροῦν γιὰ την Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. 

Ἐξάλλου, αὐτὰ ποὺ συγκεντρώνουν ἐδῶ, οὔτε οἱ ἴδιοι θὰ προλάβουν νὰ τὰ ἀπολαύσουν, ἀλλὰ οὔτε καὶ τὰ κακομαθημένα παιδιά τους θὰ μπορέσουν νὰ τὰ διατηρήσουν. Καὶ ξέρετε γιατί; Γιατὶ οἱ μὲν γονεῖς ἔχουν προσβληθεῖ ἀπὸ τὴν ἀνίατη ἀρρώστια, ποὺ λέγεται φιλαργυρία, καὶ μὲ αὐτὴ θὰ πεθάνουν ἀγκαλιά! Ὅλα τὰ ἄλλα ἀγαθά, ποὺ ἔδωσε ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο τοὺς ἀφήνουν ἀδιάφορους. Ἑπομένως, θὰ πεθάνουν χωρὶς νὰ μπορέσουν νὰ τὰ ἀπολαύσουν. Τὰ δὲ παιδιά τους, ἀνίκανα, ὅπως τὰ κατάντησαν, δὲν θὰ εἶναι σὲ θέση νὰ τὰ διατηρήσουν. Γιατί, τὸ νὰ διατηρήσει κανεὶς τὰ ἀγαθὰ, εἶναι δυσκολότερο ἀπὸ τὸ νὰ τὰ ἀποκτήσει. 

Συνεπῶς, ἐὰν δὲν ὑπάρχει σωστὴ διαπαιδαγώγηση, δὲν ὑπάρχει τίποτε. Καὶ ἡ σωστὴ διαπαιδαγώγηση δὲν γίνεται ὅπως θέλουμε ἐμεῖς. Πολὺ δὲ περισσότερο, δὲν γίνεται ὅποτε θέλουμε ἐμεῖς! Τὸ σημεῖο ἐκκίνησης συμπίπτει ἀπολύτως μὲ τὸ σημεῖο σύλληψης τοῦ παιδιοῦ. Συνεχίζεται καθ’ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς κύησης καὶ αὐξάνεται συνεχῶς, ἀπὸ τὴν ἡμέρα τοῦ τοκετοῦ μέχρι τῆς πλήρους ἐνηλικιώσεως τοῦ παιδιοῦ. 

Αὐτὸ ποὺ σᾶς λέω, εἶναι πολὺ βασικό. Γι’ αὐτὸ θέλω πολὺ νὰ τὸ προσέξετε. Ἡ φροντίδα τῶν γονέων γιὰ τὸ παιδί, ἀρχίζει ἀπὸ τότε ποὺ αὐτὸ βρίσκεται μέσα στὴν κοιλιὰ τῆς μητέρας του. Ναί! Ἀπὸ τότε! 

Θὰ μοῦ πεῖτε: Τί μποροῦμε νὰ κάνουμε ἐμεῖς γιὰ τὸ ἔμβρυο καὶ γενικὰ γιὰ ἕνα παιδί, ποὺ βρίσκεται ἀκόμη μέσα στὴν κοιλιὰ τῆς μάνας του; 

Σᾶς ἀπαντῶ: Ἐμεῖς μόνοι μας τίποτε! Ἐκεῖνος ὅμως, ποὺ ἐπέτρεψε τὴν σύλληψή του, ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Ἀλήθεια, ὑπάρχει μεγαλύτερο θαῦμα ἀπὸ τὸ θαῦμα τῆς συλλήψεως; Ἀσφαλῶς ὄχι. Γι’ αὐτὸ ἐμεῖς σὲ Ἐκεῖνον θὰ ἀπευθυνθοῦμε καὶ ἀπὸ Ἐκεῖνον θὰ ζητήσουμε στὶς θερμὲς προσευχές μας, νὰ μεριμνήσει γιὰ τὴν τελειότητα τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυχῆς τοῦ συλληφθέντος παιδιοῦ, ὅταν ἀκόμη αὐτὸ βρίσκεται στὸ στάδιο τῆς κυήσεως. Καὶ Ἐκεῖνος, μὲ τὴ θεία χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, θὰ φροντίσει καὶ γιὰ τὰ δύο. Οἱ προσευχές μας, ὅμως, δὲν σταματᾶνε ἐδῶ. Ἀντιθέτως μάλιστα! Μετὰ τὸν τοκετὸ τοῦ νεογνοῦ, ὅσο θὰ αὐξάνει αὐτό, θὰ αὐξάνουν καὶ οἱ προσευχές μας. 

Ἔτσι μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ δείχνουμε ὅτι πράγματι ἐμπιστευόμαστε τὴ σωστὴ διαπαιδαγώγηση τοῦ παιδιοῦ μας στὸν ἴδιο τὸ Θεό. Καὶ ὅταν τὸ παιδί μας εὑρίσκεται ὑπὸ τὴν ἄμεση καὶ συνεχὴ ἐποπτεία, παρακολούθηση καὶ προστασία τοῦ Θεοῦ, ἔ, τότε νὰ εἴμαστε βέβαιοι πὼς ποτὲ δὲν θὰ παραστρατήσει». 
Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου», σσ. 334, 335 & 331-332.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου